Wspominamy torunian, którzy odeszli [ZDJĘCIA]

Znakomity socjolog edukacji i młodzieży oraz pedagog, znawca kwestii społecznych, wychowawca wielu pokoleń studentów.
Urodził się w 1945 r. Przez całą swoją karierę naukową był związany z UMK: w 1973 r. ukończył tu historię, doktoryzował się w 1975 r., a habilitację uzyskał 7 lat później. Od 1991 r. profesor nadzwyczajny w instytucie socjologii UMK, nominację profesorską otrzymał w 1994 r. Na toruńskiej uczelni sprawował wiele ważnych funkcji, m.in. w latach 1994-95 był dyrektorem instytutu socjologii, w latach 1995-2001 dziekanem wydziału humanistycznego. Ostatnio pracował w katedrze socjologii edukacji i pedagogiki społecznej na wydziale nauk pedagogicznych.

Profesor Borowicz brał udział w kilku dużych grantach i projektach badawczych, m.in. w prowadzonych od prawie 40 lat badaniach longitudinalnych, czyli nad drogami życiowymi 7,5 tys. osób. Autor kilkunastu książek, wśród nich: Selekcje społeczne w toku kształcenia w szkole wyższej (1976); Zakres i mechanizmy selekcji w szkolnictwie (1983); Równość i sprawiedliwość społeczna. Studium na przykładzie oświaty (1988); Nierówności społeczne w dostępie do wykształcenia (2000); Kwestie społeczne: trudne do rozwiązania czy nierozwiązywalne? (2008); oraz około 200 innych naukowych opracowań i artykułów.

Był nauczycielem akademickim poruszającym się w obszarze pedagogiki, zwłaszcza społecznej oraz socjologii edukacji, młodzieży. Wypromował kilkaset prac magisterskich, a także blisko 20 doktorskich. Ekspert Państwowej Komisji Akredytacyjnej, Centralnej Komisji ds. Tytułu i Stopni Naukowych, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek rady naukowej IRWiR PAN, autor kilku periodyków wydawanych przez różne ośrodki akademickie, redaktor naczelny Kultury i Edukacji - wysoko punktowanego kwartalnika ukazującego się zarówno w języku polskim, jak i angielskim oraz chińskim.

Profesor miał różnorodne doświadczenia pozaakademickie: był ekspertem w Kancelarii Prezydenta RP, przewodniczącym Rady Programowej TV3, prezesem stowarzyszenia Akcja Społeczna Razem. Dużą przyjemność sprawiała mu aktywność fizyczna: grał w tenisa, koszykówkę, squosha.

Zmarł 20 marca 2014. Miał 69 lat.

Był emerytowanym profesorem wydziału biologii i nauk o ziemi, zasłużonym dydaktykiem i wychowawcą wielu pokoleń zoologów. Wieloletni kierownik zakładu zoologii bezkręgowców UMK. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł 10 lipca 2014. Miał 89 lat.

Wybitny artysta fotografik, poeta, malarz, twórca ludowy, jeden z pierwszych fotoreporterów Nowości. Urodził się w 1944 r. w Łobżenicy na Krajnie. Należał do słynnej grupy fotograficznej Zero-61, w której działał do końca jej istnienia. Michał Kokot od 1979 r. prowadził Osieckie Stowarzyszenie Kultury Ludowej i Wiejską Galerię Sztuki Okiennica w Osieku, gdzie miał swoją pracownię. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Wrocławiu i kolekcjach prywatnych w kraju.

Zmarł 8 marca 2014. Miał 70 lat.

Znawca prawa administracyjnego i gospodarczego. Pełnił funkcję prodziekana wydziału prawa i administracji UMK (1974-1976 oraz 1982-1984), dyrektora instytutu administracji i zarządzania (1984-1990), przez wiele lat kierował również katedrą administracyjnego prawa gospodarczego. Zasiadał w radzie legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, a w latach 1987-89 przewodniczył uczelnianej komisji wyborczej. Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Brązowym Krzyżem Zasługi oraz Medalem za zasługi położone dla rozwoju Uczelni.

Zmarł 8 lutego 2014. Miał 91 lat.

Wybitny naukowiec, ceniony wykładowca akademicki i wychowawca wielu pokoleń archeologów.
Urodziła się w 1928 r. w Gnieźnie, w 1953 r. ukończyła studia na uniwersytecie w Poznaniu. Rok później zaczęła pracę w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN, gdzie w 1962 r. zdobyła stopień naukowy doktora. W 1969 r. związała się z katedrą Archeologii UMK, gdzie po dwóch latach pracy uzyskała habilitację. Na toruńskiej uczelni piastowała wiele ważnych funkcji: była prodziekanem wydziału humanistycznego (1984-1985), zastępcą dyrektora instytutu archeologii i etnologii (1980 -1981), dyrektorem instytutu archeologii i etnologii (1981-1984) i wieloletnim kierownikiem zakładu prahistorii w instytucie archeologii i etnologii. Prof. Krystyna Przewoźna-Armon była otoczona powszechnym szacunkiem w środowisku naukowym. Dla swoich uczniów stanowiła zawsze wzór wielkiej kultury osobistej i bezinteresownego umiłowania wiedzy.

Zmarła 16 listopada 2013 r. Miała 85 lat.

Wybitny biografista, pracownik Biblioteki Uniwersyteckiej.
Urodził się 31 października 1937 r. w Gronowie w powiecie toruńskim. W 1963 r. ukończył historię na UMK. Jako student był zaangażowany w działalność studenckiego dyskusyjnego klubu filmowego i bardzo aktywnie działał w PTTK jako przewodnik. Pod kierunkiem prof. Witolda Łukaszewicza napisał pracę magisterską na temat hitlerowskiego sądu specjalnego, działającego w latach 1942-1943 w Toruniu. Po studiach rozpoczął pracę w Bibliotece Uniwersyteckiej, od marca 1973 r. przeniósł się do działu starych druków i rękopisów, jesienią 1975 r. został mianowany kierownikiem sekcji rękopisów. W BU pracował do końca 2004 r.

Miał dar opowiadania i zawsze w lekki i przystępny sposób przekazywał informacje o rękopisach grupom zwiedzającym bibliotekę. Szczególnie często czytelnicy, a także pracownicy naukowi korzystali z jego prywatnej kartoteki zawartości prasy polskiej, głównie międzywojennej z terenu Pomorza.

Swoje zainteresowania podparte solidnym warsztatem naukowym przekuł w rozprawę doktorską pt. ?Stosunki gospodarczo-społeczne w Toruniu w latach 1920-1939?, przygotowaną pod kierunkiem prof. dr hab. Mieczysława Wojciechowskiego.

Przybyszewski był członkiem Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Polskiego Towarzystwa Historycznego, Instytutu Kaszubskiego w Gdańsku, Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela. Zasiadał w Zarządzie Towarzystwa Miłośników Torunia, należał również do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Koła Przewodników PTTK w Toruniu i NSZZ ?Solidarność?. Poza tym był prezesem Oddziału Toruńskiego Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego oraz zasiadał w Zarządzie Głównym ZKP w Gdańsku. Był także sekretarzem Rady Naukowej Fundacji Archiwum Pomorskie Armii Krajowej i członkiem Zarządu Towarzystwa Bibliofilów im. Joachima Lelewela oraz członkiem Komisji Nazewnictwa Ulic Rady Miejskiej Torunia. Znalazł się również w komitecie budowy pomnika ks. Jerzego Popiełuszki w Toruniu.

Został uhonorowany m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką ZNP, oraz Złotą i Srebrną Odznaką Honorową PTTK. Był autorem ponad 170 artykułów historycznych i biogramów.

Zmarł 31 października 2013 r. Miał 76 lat.

Był znawcą emigracji ukraińskiej w Polsce, działał na rzecz porozumienia Ukraińców i Polaków oraz lepszego poznania historii obu narodów.

Urodził się w ukraińskiej rodzinie niedaleko Tomaszowa Lubelskiego. Po wojnie wraz z matką i rodzeństwem został przesiedlony na Mazury. Pracą naukową zajął się dość późno, po skończeniu toruńskiego Studium Nauczycielskiego oraz geografii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku na wiele lat poświęcił się pracy w szkole, m.in. w Toruniu i Lubiczu.

Na początku lat 90. zainicjował odbudowę cmentarza żołnierzy ukraińskich zmarłych w latach 1920-1921 w obozie internowania w Aleksandrowie Kujawskim. Od tego też czasu zajął się historią Ukraińców w Polsce oraz pracą naukową. W 2000 r. na Wydziale Nauk Historycznych UMK obronił pracę doktorską, a cztery lata później uzyskał habilitację. W roku 2007 został profesorem nadzwyczajnym UMK. Jest autorem bogatego i cenionego dorobku obejmującego prawie 100 publikacji naukowych.

Zmarł 21 października 2014. Miał 74 lata.

Urodził się w 1938 roku w Grudziądzu. W latach 1957-1962 studiował filologię klasyczną na UMK, po obronie magisterium rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w katedrze filologii klasycznej. W 1969 r. na podstawie pracy Arystokratyzm Platona zdobył tytuł doktora, a w 1978 doktora habilitowanego. Profesorem nadzwyczajnym UMK został w 1990 r., zaś trzy lata później zwyczajnym.

W latach 1981-1984 był dziekanem wydziału humanistycznego, od października 1978 r. do grudnia 1997 r. kierownikiem katedry filologii klasycznej, a w latach 1998-2000 studiów specjalnych języka i kultury włoskiej. Szefował również zakładowi italianistyki (1999-2003) oraz zakładowi filologii klasycznej i recepcji kultury antyku. Na emeryturę przeszedł w 2008 r.

Był autorem wielu książek i publikacji naukowych, m.in.: Pojęcie <arete> w II połowie V wieku p.n.e. Protagoras-Gorgiasz-Demokryt, Rozwój idei społeczeństwa obywatelskiego w Atenach w VI i V wieku przed Chrystusem, Filozofia praktyczna Arystotelesa i jej antropologiczne aspekty, Arystokratyzm Platona, Etyka Eudemejska.

Zmarł 15 października 2014. Miał 76 lat.

Wybitny naukowiec, wychowawca wielu pokoleń logików i filozofów.

Urodził się w Warszawie w 1921 r. Pracę na UMK rozpoczął w 1957 r. W 1991 r. przeszedł na emeryturę, ale jeszcze do 1997 r. prowadził zajęcia ze studentami. Na UMK sprawował wiele ważnych funkcji: prodziekana Wydziału Humanistycznego (1966-1969), dziekana Wydziału Humanistycznego (1975-1978), przez wiele lat kierował Katedrą Logiki na Wydziale Humanistycznym. Był redaktorem naczelnym kwartalnika Ruch Filozoficzny (1981-2008), członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz szefem Toruńskiego Oddziału PTF. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem za zasługi położone dla rozwoju Uczelni.

Zmarł 31 maja 2014 w wieku 93 lat.

Matka bł. ks. Jerzego Popiełuszki, który w 1984 r. został uprowadzony przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa w Górsku pod Toruniem i zamordowany na tamie we Włocławku. Całe życie mieszkała na Podlasiu, została pochowana w Suchowoli. Niedaleko tej miejscowości leży wieś Okopy, w której mieszkała i prowadziła gospodarstwo rolne. Z Kujawsko-Pomorskiem związała się przez tragiczną śmierć syna. W październiku 2011 r. w Toruniu zapaliła znicz pod świeżo odsłoniętym pomnikiem ks. Jerzego. W czerwcu ub. r. odebrała tytuł honorowej obywatelki województwa, nadany jednogłośnie przez radnych sejmiku. Poza nią takie wyróżnienie otrzymał tylko nieżyjący już prymas Polski kard. Józef Glemp oraz były prezydent Lech Wałęsa.

Zmarła 19 listopada 2013. Miała 93 lata.

Emerytowany proboszcz parafii św. Jakuba w Toruniu. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Antczaka. Urodził się w Chełmnie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1959 r. w Tczewie. Przez ponad 30 lat pracował naukowo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, był też duszpasterzem domu studenckiego. Funkcję proboszcza toruńskiej parafii pełnił przez 22 lata. Udało mu się rozpocząć remont 700-letniej świątyni. W 2007 r., gdy papież Benedykt XVI zezwolił każdemu kapłanowi na odprawiane mszy w rycie trydenckim, zaczął to praktykować jako jeden z pierwszych w Polsce. Był prepozytem, a więc przewodniczącym kapituły katedralnej oraz wikariuszem biskupim ds. formacji kapłańskiej. Przysługiwał mu tytuł infułata. W 2010 r. poprosił biskupa Andrzeja Suskiego o przeniesienie na emeryturę. Zamieszkał w Domu Kapłana Seniora w Chojnicach.

Zmarł 4 grudnia 2013 r. Miał 77 lat.